حدود دو ساعتی دور کارم بودم..البته شهاب بعد از چند دقیقه خونه رو تزک کرد و منم با خیال راحت و بدون ترس از اینکه مبادا ببینه کارمو انجام دادم.

وقتی بهش نگاه کردم دهنم باز موند..خدایا من اینو کشیدم؟؟(نه پس مادربزرگ بنده کشیده چه حرفا میزنیا دختر)اونقدر ذوق کردم که نزدیک بود بوم رو بندازم توی استخر..از خودم و کارام و دیوونه بازیام خیلی خندم می گرفت...
وسایلمو با قدت تمیز کردم و بردم توی اتاقم گذاشتم..بعد از اینکه کارم خشک کرد با دقت روشو روزنامه کشیدم و گذاشتم زیر تختم..بعدش هم برای اینکه دوباره شهاب غر غر نکنه رفتم تا یه شام مفصل درست کنم...البته بیشتر بخاطر ذوق و شوق خودم بابت کار زیبام بودا اصلا فکر نکنید دلم برای شکم شهاب می سوزه(یه جور حرف میزنه انگار شهاب رانندشه..اوه اوه چه منتی میزاره..والا)..
تصمیم گرفتم بخاطر این موفقیت بزرگ لازانیا درست کنم..اصولا لازانیای من خیلی خاص بود..مواد مورد نیازش یعنی گوشت و قارچ زیاد(من عاشق قارچم..من نه ها..یگانه..من از قارچ متنفرم)سوسیس..فلفل دلمه ای و سس و اینجور چیزا رو روی میز چیدم و یکی یکی آمادشون کردم..
خمیرش هم آماده شد و با دقت همه ی مواد رو چیدم و توی هر طبقه(نخیر آپارتمانه)کلی فلفل ریختم.آخه میدونین چیه؟غذای تند خیلی دوست دارم..چقدر دلم برای آرزو تنگ شده یادم باشه حتما یه سر برم پیشش..البته می دونم اگه برم یه کتک حسابی بابت این چند وقت می خورم...
کارم که تموم شد طبق معمول همیشه سالاد هم درست کردم و لازانیا رو توی ماکروویو گذاشتم تا داغ بمونه و خودم رفتم نشستم پای تی وی..
نیم ساعتی بود که داشتم فیلم می دیدم که دقیقا سر صحنه ی حساس فیلم این شهاب مزاحم از راه رسید(یگانه خیلی پرویی..دنیا ساکت..دروغ میگم بچه ها؟)
با چهره ای قر و قاطی..منظورم همون داغون یا همون عصبانی یا چه میدونم..گفت:
-من نبودم کسی اومده اینجا؟
با تعجب جواب دادم:
-نه..
بعدش هم راهشو گرفت رفت بالا..داد زدم:
-مگه شام نمی خورید؟
-نه...بیرون خوردم..
بخدا میزنم فک مبارکشو چپ و راست می کنم که دیگه حرف نزنه..خب نمی تونست بگه..بعد به خودم گفتم:
-یگانه خانم جنابعالی که گفتی برای شهاب درست نکردم چته غر میزنی؟برو خودت بخور دیگه
به خودم جواب دادم:
-نه خب میدونی؟از این ناراحتم که سرد شد...مزه نمیده..
با همین افکار مزخرف و طبق معمول موش و گربه ای..شاممو خوردم و سرخوش از کار قشنگم(همون نقاشیش)رفتم بالا و دوش گرفتم..
بعد از دوش هم مثل سایر آدم های دیگه ی دنیا موهامو خشک کردم... بعدش تصمیم گرفتم به صدف یکی از بهترین دوستام زنگ بزنم:
-سلاااااام آرزوی من.چطوری عشقم؟
-ساکت باش تا نزدم دهنتو..الله اکبر..کوفت..بمیر.چرا زنگ زدی؟
-پرروییا..تو چرا زنگ نزدی؟
-من میگم تو چرا زنگ زدی تو میگی من چرا زنگ نزدم اصلا چرا زنگ نزدی که ببینی من چرا زنگ نزدم خب زودتر زنگ میزدی ببینی من چرا زنگ نزدم.ها چرا حالا زنگ زدی؟
دستمو روی سرم گذاشتم و گفتم:
-به خدا گیج شدم..چی شد؟
-هیچی بابا..دیوونه..حالت خوبه؟
-مرسی عزیز دلم..تو خوبی؟
-ما هم خوبیم میگذره..
-خودتو چند نفر حساب می کنی؟
-تو توی کارای من دخالت نکن...خودم میدونم دارم چکار می کنم..
خندیدم و گفتم:
-عسیسم فردا چکاره ای؟
-فردا دانشگام دیگه.مثل بقیه ی بچه های خوب
-اوه اوه..بچه ی خوب بعد دانشگاه رو میگم..
-بعد دانشگاه هم با حسام قرار دارم
حسام بی افش بود که قرار بود تا چند وقت دیگه بره خواستگاریش..خیلی بچه باحالی بود..
-اوکی..خواستم بریم بیرون..به حسام سلام برسون..فعلا کاری نداری؟
با لحن پشیمونی گفت:
-ناراحت شدی؟
-نه عزیزم..من از تو ناراحت میشم؟
-نه بابا خودم میدونم..یگانه از زندگی با اون یارو راضی هستی؟اذیتت نمی کنه؟
-نه بابا اونقدر که من اذیت می کنم اون بیچاره..
-اوکی نمی خواد بزنی تریپ لاو
خندیدم و گفتم:
-گمشو بی شعور..کاری نداری؟
-نه برو به شهاب جونت برس..خدافظ
-خدافظ..
روی تخت دراز کشیدم..اه یه فردا هم که می خواستم برم بیرون نمیشه..شانس نداریم که..وقتی خدا داشت شانس تقسیم می کرد من خواب ناز تشریف داشتم..چشمامو بستم و بعد از مدت کمی به خواب رفتم...

باصدای گوشیم از جا پریدم ....یه لحظه دورو برمو تشخیص ندادم...به گوشیم نگاه کردم ...آرزو...تا دکمه اتصالو زدم صدای جیغ آرزو رو شنیدم :
-یگااااااااااااااااااااااا اااااااانه ...
پرده گوشام تیک تیکه شد باصداش...فکر کنین آدم دم صبح پاشه خواب آلود یکی ام اینجوری دم گوشش نره بکشه ......چه حالی می کنیا!!!! آرزو بازم غرغر می کرد :
-کجایی آخه تو؟؟؟ الهی خاک تو اون سرت کنم، الهی جز به جیگر بزنی انقد منو حرص نده ...مگه نمی خواستی امتحان بدی ...؟؟؟ مگه نخواستی من جات بخونم ؟؟؟ مگه نمی خواستی طرحتو تحویل بدی ....
تازه داشت سلولای مغزم به کار می افتاد....کم کم فهمیدم چه خاکی تو سرم شده وبدون توجه به حرفای آرزو تماسو قطع کردمو ازجام پریدم تو دستشویی ...خدارو صد هزار مرتبه شکر که این پسره خوابه ...عملی بودنشم یه جا به درد خورد....همچین خوابه لااقل منو با اون سروریخت نمی دید....فکر کنین جلوش بهش بگم عملی !!!! ای جااااااااااااااااااان ...قیافشو عشقه ...! اون وقته که حرص خوردنش خوشکل بهم حال می ده ... هنوز نرسیده به اتاق فکر جلدی پریدم بیرون ....منم که همیشه خدا باید عجله داشته باشم ...اونم به خاطر چی ؟؟؟ خواب خوشکلام !!!اصلا نفهمیدم چی کشیدم به این تن بدبختمو زدم بیرون...ماشینو هم طبق معمول اون عملی ازم گرفته بود اینه که زنگ زدم آژانس ...حالا سه ساعت صبر کن آژانس بیاد....!!! بی خیال آژانس شدم ...رفتم سرخیابون ...بی توجه به کس وناکسی دست بلند می کردم ...اشتباه نشه ...به ماشیناشون دست بلند می کردم...!!! نخیر انگار امروز خدا برام می خوادا!!! یه ابو قراضه پیدا نمیشه منو پرت کنه دم دانشگاه ؟؟؟ ...ده دقیقه ازاین فکرنگذشته بود که یه سوناتای مشکی جلوم ترمز زد :
-خانومی برسونمت ...
به به اینم شانس ما!!! خدا جونم گیر نیوردی نیوردی ...وقتی ام آوردی راست گذاشتی تو کاسمون که نتونیم فرار کنیم دیگه ؟؟؟
چی می گم سر صبحی قاطی زدم ....بی خیال پسره وماشین وبدبختی که قراره گیرم بیاد شدمو پریدم صندلی عقب ماشینش ...یه لبخند زد ...ای مردشور اون دندونات !!!برگشت روبهم:
-چرا عقب عزیزم ؟؟؟
-ببین اگه زود میری که برو وگرنه پیاده شم ...
-نه خوشکلم میریم تو جون بخواه ...
می خواستم فکشو بندازم پایین ...دیدم موقعش نیس...بی خیال شدم...پسره یه ریز حرف مفت می زد...تو دلم خدا خدا می کردم استاده امتحانو شروع نکنه ..این آرزو هم یه ریز میس می نداخت ...می ترسیدم... روبه پسره گفتم :
-من یه جا رو سراغ دارم ...
نیشاش صد وبیست متر بازشد...
-ای جوووووووووووونم ...کجا عزیزم ...بگو...
نذاشتم حرفشو ادامه بده سریع خیابون دانشگامو گفتمو بعدم :
-یه خونه اونجا هس جاش امنه ...کسی رفت وآمد نداره ....
مثل جت رفت ...سرعتش رو صدوبیست بودا....فکر کنم ردم کرده بود....تو دلم حالم ازهرچی پسره وکثافتایی مثل این بود بهم خورد ...زیر لب یه ده تایی فهش ازاون آبدارا نثار روح وروانش کردم ...ایشالله نسلشون ازبیخ دراد ....(اِ ...گیسو جون تنت می خاره ؟؟؟ ...آقایون خوب وپاستوریزه من عذر می خوام ...!)
وقتی دیدم نزدیک دانشگامونه یه کوچه رونشونش دادم وگفتم بپیچه توش...بعدشم یه خورده که توکوچه های پیچ درپیچ رفت...گفتم وایسه همین جاست ...خدارو شکر که کیف بنده همیشه ازکتابای قطورم مثل وزنه صد کیلوییه ...با یه ضرب کیفم رفتم تو کلش...صدا فریادش بلند شد...انگاری گیج می زد ...ببینین یه دختر ننه مرده مثل من واسه یه دانشگاه رفتن چقدرباید بدبختی بکشه ..!!! دیدم پسره نمی تونست زیاد تکون بخوره ...معطل نکردمو ازماشین پریدم بیرون...حتی برنگشتم ببینم داره دنبالم میاد یانه ؟؟؟ مرد یازندس ...فقط دویدم ...دویدم ....ودویدم ...................
نفس نفس می زدم ...رسیدم دم دانشگاه ...چون جلو بقیه دانشجوها تو حیاط نمی شد دوید خودمو آروم نشون دادمو قدم برداشتم ...تا پله هارو طی کردمو به سالن رسیدم ...با دیدن خلوتی سالن پا گذاشتم به دو ...سمت کلاسم ....تارسیدم جلدی خودمو انداختم تو کلاس.....بادیدن استاد صالحی که داشت برگه هارو پخش می کرد..یه نفس راحتی کشیدم.........
تازه فهمیدم همه دارن چهارچشمی منو قورت می دن ...یه اهمی کردمو روبه استاد گفتم :
-ببخشید اجازه هس...
استاد صالحی ام که ازاستادای نرمال همیشگی ...اصولا بچه ها باهاش کنارمی اومدن ..یه جورای پایه بود...ازاون اخلاق خوشکلا داشت ...رو به من گفت :
-بفرمایین ...دفعات بعد تکرار نشه ...
زود رفتم وصندلی پشت سر آرزو رو که همیشه برام نگه می داشت رو پر کردم ...هه عین بچه مدرسه ایا!!!
خلاصه که تو امتحانم کلی جوش زدیمو...کلا اون روز ما وزن کم کردیم !!!این آرزوی بدبختم قولنج کرد از بس گردنشو کج کرد تا بهم جوابا رو بگه ...مگه آروم می گرفتیم ...ازبس دوتایی رو صندلیامون ورجه وورجه کردیم ...استاد صالحی نرمالمون جوش آورد دیگه ...نزدیک شوت شدن ازکلاس بودیم که بلندشدیم برگه ها رو دادیمو بی خیال دوتا سوال شدم ...همین جوری ام باید کلامو می نداختم بالا ...حساب کتاب که کردم 15،16 رو می شدم ...!همشم ازصدقه سر این آرزو بود...!
بیرون سالن که رفتیم ...پریدم و آویز شدم ازگردن آرزو...یه ماچ آبدار گذاشتم رو لپش ....با اکراه خودشو ازم جدا کرد ...دستشو کشید جای بوسم وبا اخم کن :
-اِ......گمشو...هرچی تف بود مالید رو صورتم ...
-بی لیاقت ...اینا رو به خیلیا نمی دما...حسرت دارن بدبخت ...
-خفه بابا...چی شد حالا طرحتو دادی ؟؟؟
-نه نیوردمش ...
-چرااااااااااااااااااااااا ا؟؟؟
-انقد عجله داشتم اصلا یادم به این یکی نبود...
-حالا چیکار می کنی ؟؟؟ گفته مهلتش امروزه ها...
-جهنم...صالحی رو می شه خر کرد ...این غصه نداره ...تو چی دادی؟؟؟
-آره...زیاد خوب نشد ولی همون رد نشم بسه ...اگه بدونی سامان چی کشیده بود...دهن بچه ها که هیچی دهن صالحیم سه متر باز مونده بود...خیلی باحال کار کرده بود این پسره ذاتش پُرترس...حرف نداره کاراش ...
-هه بذار کارمو بیارم اگه پوز این سامان جونتو به خاک نمالیدم یگانه نیستم ....
-چی کشیدی مگه ؟!
-باشه سوپرایز بعد نشونت میدم ...
نیم ساعت بعدم تا دوازده کلاس داشتیم ...بعد کلاس استاد منصوری تا دم ایستگاه با آرزو رفتم وبعدش اون سی خودش ماهم سی خودمون ...
انقد هلاک بودم که هم اینکه رسیدم خونه فوری لباسامو پرت کردم روتختم ...یه دست بلوز شلوار ساده پوشدم ...موهامو با کش ازپشت محکم بستم...آرایشامم با شیر پاک کن پاک کردمو رفتم آشپزخونه ...شهابم که طبق معمول نبودش ...حدس می زدم تا شب خونه نیاد ...معمولا پنج شنبه ها نمی دونم می رفت دنبال چه غلطی تا آخر شب نمی اومد ...در یخچالو که باز کردم ...همه صورتم وا رفت ...لا زنیا خوشتِمزم کو؟؟؟....من که زیاد درست کرده بودم ...ای کارد بخوره به اون شیکم لامصبت ...واسه دونفر بود...همشو قورت داده ...غوله ها!!!
چون اصلا حال وحوصله نداشتم ...گشنمم که بود ...اینه که یه ساندویچ پنیر سبزی گرفتمو اومدم بیرون...حوصله آشپزخونه رو نداشتم ...گاز محکمی به ساندویچم زدم کنترل تلوزیون رو برداشتم وشبکه هارو عوض می کردم ....تازگیا این فارسی وان خیلی مزخرف شده بود...حال به حال می شدم ازفیلماش....عشق می کردم با مستندای منوتو...فقط آموزنده ...بچه مثبتیم دیگه !!!
دیدم تلوزیونم عین من هیچی بارش نیس ...خاموش زدمو به طرف پله ها راه افتادم ...پله اول رو که رفتم صدا شنیدم ...اول توجه نکردم ...بازم پله بعدی ...خش خش....این دفعه که اشتباه نکردم ...بازم بالا رفتم ...صدا ازتو یکی از اتاقا بود...یه خورده فقط یه خورده ترسیدم ....سرمو چرخوندم تا اتاق مورد نظرو پیدا کنم....رد شدم ،رد شدم تا...............اتاق شهاب ...!!! اون که خونه نبود...یه نگاه بهش کردم ...درچرا بازه ...وقتی اومدم که بسته بود؟؟؟ با اضطراب رفتم جلو...یه ذره سرمو نزدیک کردمو داخل رو دید زدم ...نیستش که ....بازم صدا...خش خش...کجاست پس ؟؟؟ نکنه دزده ؟؟؟ ووووووووووویییی دزد تو روز روشن مرض داره مگه ؟؟؟ یه جورایی می ترسیدم بازم مثل دفعه قبل شهاب نباشه ...بدجور فوضول می زدم ...سرمو بردم داخل و.................
حالا خوب می دیدمش .....چشمام سیاهی رفت ...آب دهنمو قورت دادم .....لعنتی این داره چه غلطی می کنه ؟؟؟ وای چرا اینجوری شده ...محکم با دماغش بالا می کشید.....اون آشغالا دستش بود...یه گوشه کز کرده بود وبا بسته تو دستش ....اصلا متوجه منم نشد ...فقط بسته رو دماغش بود وبالامی کشید...نفس عمیق ...دوباره تکرار کرد...نفس عمیق ...دوباره ...آشغال ...کثافت ...این داشت چه غلطی می کرد ؟؟؟ چرا نمی تونم کاری کنم ؟؟؟ خیر سرم پرستارشم ...داره جلوم دست پا می زنه ...داره ازچشاش اشک میاد....بسته تو دستش خالی افتاده کنار....صورت من چرا خیس شده ...چرا شهاب داره سقفو می بینه چرا داره جون میده خداااااااااااااااااااا...... ................................

یه نفس عمیق می کشم و نگامو می چرخونم ...دست گل خانم کیانی تو دیدمه ...دارم فکرمی کنم

چقدرکارم احمقانه بود.............

دو سه روزی از اون کار احمقانه ام گذشت و من به درخواست لیلا جون برگشتم به خونه ی اون ها..خودم هم نمی خواستم برگردم اونجا..حداقل برای یه مدت..اما بعدش دوباره برمی گردم ..من باید کاری که شروع کردم رو تمومش کنم..

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: